بررسی تنوع ژنتیکی ایزوله های کاندیدا آلبیکنس جدا شده از بیماران مبتلا به انواع مختلف کاندیدیازیس مراجعه کننده به مراکز تشخیصی و درمانی تهران به روش rapd-pcr

طی دو دهه ی اخیر بدلایل متعددی عفونتهای قارچی بیمارستانی و غیربیمارستانی و در راس آنها کاندیدیازیس-سیستمیک افزایش جهانی داشته است. شناسائی عوامل مخمری در سطح گونه از چند جهت حائز اهمیت است. 1: برخی از اشکال بالینی خاص با گونه های ویژه ای مرتبط هستند، 2: ویرولانس هر یک از گونه های مخمری با یکدیگر متفاوت بوده و شرط لازم درک پاتوژنز عفونتها، تعیین هویت عامل علیتی بیماری است.3: گونه های مختلف نسبت به داروهای ضد قارچی حساسیت متفاوتی دارند و 4: پیدا کردن منابع عفونت و درک راههای انتقال بیماری بویژه در طغیانهای بیمارستانی مستلزم شناسائی در سطح گونه میباشد. با توجه به گزارشهائی که در آنها تفاوت در بیماریزائی، قدرت تهاجمی و حساسیت داروئی در ژنوتیپهای مختلف کاندیدا آلبیکنس نشان داده شده است، نیز پراکندگی ژنوتیپهای گوناگون در نواحی مختلف بدن و نیز نواحی مختلف جهان، به منظور درک بهتر پاتوژنیسیته و بهبود دادن به روشهای پیشگیری از عفونت و درمان صحیح، توجه دانشمندان به سمت بررسی اختلاف و تنوع ژنتیکی در گونه ها و بویژه آلبیکنس معطوف شده است. هدف از مطالعه حاضر شناسائی جدایه های کاندیدائی جدا شده از بیماران مبتلا به انواع مختلف کاندیدیازیس در سطح گونه به روشpcr-rflp و بررسی تنوع ژنتیکی سویه های آلبیکنس با استفاده از روش rapd-pcr بوده است. برای نیل به این هدف در طول 27 ماه اقدام به جمع آوری846 نمونه از نواحی آناتومیک مختلف گردید. سویه های مخمری جدا شده با روشهای فنوتیپیک مورد شناسائی اولیه قرار گرفته و سپس با تقویت ناحیه ی itsi-5.8s-its2 موجود در dna ریبوزومال (rdna) به روش pcr و آنگاه هضم اندونوکلئتزی آنها با آنزیم mspi نمونه ها در سطح گونه تعیین هویت شدند. به منظور افتراق ک. آلبیکنس از ک. دابلینینسیس از آنزیم محدودالاثر mboi و برای تائید جدایه های ک. پاراپسیلوزیس از آنزیم محدودالاثر clai استفاده گردید. برای افتراق زیرگونه ها و مطالعه ی ارتباط احتمالی استرینهای خاص با اشکال بالینی اقدام به تایپینگ جدایه-های آلبیکنس با استفاده از روش rapd-pcr با کمک آغازگرهای تصادفی ap3 و opa-18 گردید و نتایج مربوط به هریک از نواحی آناتومیک بصورت مجزا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. ک.آلبیکنس همچنان شایع ترین جدایه از ناخن(6/45%)، ضایعات پوستی(3/89%)، نمونه ادرار بیماران اورولوژیک(9/42%)، نمونه-های واژینال (3/61%)، نمونه های استوماتیت(80%)، ضایعات ازوفاگال بیمارانhiv مثبت (87 %)، نمونه های خلط و ترشحات برونش بیماران بستری در بیمارستان (به ترتیب 3/58 % و 7/57 %) بوده است. در کشت نمونه ادرار بیماران سرپائی شایع ترین جدایه مربوط به ک. گلابراتا (1/40%) و شایع ترین جدایه از کشت خون ک. پاراپسیلوزیس با میزان 3/33 % بوده اند. نتایج گروه بندی سویه های آلبیکنس در آزمایش rapd نشان داد که آنها را در 4 یا 5 گروه ژنوتیپی میتوان تقسیم بندی نمود. سویه های جدا شده از موارد کاندیدمی از 2 ژنوتیپ و جدایه های ناخن و پوست و مخاطها از 3 یا 4 ژنوتیپ تشکیل شده اند.